پس از فروپاشی اتحاد جماهیر شوروی، کشورهای مستقل مشترک المنافع تشکیل شدند که با توجه به مشترکات فرهنگی، تاریخی و هنری، ادبی و مذهبی چندصد ساله به همراه پیوندهای عمیق میان مردم ایران زمین و جمهوری‌‌های تازه استقلال‌یافته آسیای مرکزی و قفقاز، موضوع گردآوری اطلاعات و ایجاد فضای علمی- پژوهشی مناسب برای شناخت جمهوری‌ها در راستای یاری و مساعدت به احیا و رشد بنیان‌های فرهنگی، فکری و هنری مردم منطقه امری جدی تلقی شد. به منظور تحقق چنین هدفی، فصلنامه مطالعات آسیای مرکزی و قفقاز در سال 1371 از سوی وزارت امور خارجه شروع به انتشار کرد. در واقع، هدف این فصلنامه ایجاد فضای علمی – پژوهشی مناسب برای ارائه مقالات معتبر در خصوص روندها، تحولات و مسائل مهم سیاسی، اقتصادی، امنیتی و راهبردی، اجتماعی، فرهنگی و تاریخی مرتبط با حوزه جغرافیایی روسیه، آسیای مرکزی، قفقاز و اوراسیا بوده‌است.
بدین منظور، فصلنامه علمی- پژوهشی مطالعات آسیای مرکزی و قفقاز در شماره 98( تابستان 1396) به بررسی و تبیین موضوعات ذیل پرداخته‌است:
مقاله ها
- اقتصاد سیاسی سیاست خارجی هند و راهبردهای پیوند و ارتباط آن با آسیای مرکزی (حسین پوراحمدی میبدی، عبدالعلی قوام و محمود خانی جوی آباد)
- اهمیت نقش انرژی در سیاست خارجی روسیه (عبدالرضا فرجی راد و روح‌اله صالحی دولت‌آباد)
- تأثیر دولت‌های غیررسمی بر فرایند دولت‌سازی در گرجستان(مسلم کرم زادی و فهیمه خوانساری فرد)
- روابط رژیم صهیونیستی و قزاقستان (سعید وثوقی و عسگر صفری)
- رویکرد سیاست خارجی ترکیه در منطقه قفقاز با تاکید بر جمهوری آذربایجان(عنایت اله یزدانی و مصطفی خیری)
- رقابت اقتصادی ایالات متحده و چین در تاجیکستان(مهدی هدایتی شهیدانی و صدیقه آذین)
معرفی، نقد و بررسی کتاب
- سیاست‌های آمریکا در آسیای مرکزی