متن فارسی یادداشت دکتر امیرعبداللهیان وزیر امور خارجه کشورمان در روزنامه جاکارتا پست اندونزی
به مناسبت سفر رئیس جمهور اسلامی ایران به اندونزی ( 3-1 خرداد 1402)
به نام خدا
سفر پیش روی جناب آقای سید ابراهیم رئیسی، رئیس محترم جمهوری اسلامی ایران به جاکارتا که در پی دعوت جناب آقای جوکو ویدودو همتای اندونزیایی ایشان انجام خواهد شد، نقطه عطفی در روابط دوجانبه دو کشور است و سرآغاز فصل جدیدی از روابط دو ملت بزرگ ایران و اندونزی محسوب میشود. جایگاه دو کشور در دو منطقه سوق الجیشی غرب و شرق آسیا، اشتراکات فرهنگی – تمدنی و ظرفیت های قابل توجه همکاری در زمینههای مختلف در کنار الزامات جدید نظام بین الملل، نوید بخش گشایش فصل نوینی از روابط دو کشور بر مبنای احترام و درک متقابل است.
روابط دیپلماتیک دو کشور اکنون هشتمین دهه خود را طی میکند؛ در حالی که مناسبات دو ملت بزرگ ایران و اندونزی ریشه در تاریخ دارد. قرنها پیش، مردمان دو کشور از طریق اسلام توانسته اند پیوندهای عمیقی با یکدیگر برقرار کنند و علما و اندیشمندان مسلمان ایرانی و اندونزیایی، تعاملات خوبی در سدههای گذشته داشته اند. پیوندهای زبانی دو کشور نیز گواه دیگری بر قدمت تعاملات مردمان دو کشور در دو سوی غرب و شرق آسیا است. وجود تعداد قابل توجه واژههای فارسی در زبان اندونزیایی و سرمایههای مشترکی مانند امام محمد غزالی، مصادیقی است که از ژرفای ارتباطات تاریخی دو ملت بزرگ ایران و اندونزی حکایت میکند و بن مایه ای برای تعمیق روابط میان دو ملت است.
جمهوری اسلامی ایران در چارچوب سیاست خارجی متوازن، هوشمند و پویا، اهمیت ویژه ای برای توسعه مناسبات با اندونزی قائل است. خوشبختانه این اراده در دو طرف وجود دارد و مقامات جمهوری اسلامی ایران و جمهوری اندونزی، مصمم به ایجاد بسترهای لازم و تمهیدات مورد نیاز جهت توسعه مناسبات در زمینههای مختلف هستند.
رایزنی دو کشور، طیف وسیعی از موضوعات مختلف در سطوح دوجانبه، منطقه ای و بین المللی را در بر میگیرد. جمهوری اسلامی ایران و جمهوری اندونزی در مناسبات دوجانبه به دنبال تعمیق همکاریها در حوزههای مختلف سیاسی، اقتصادی، تجاری، انرژی، علمی و فناوری، فرهنگی، پارلمانی و امنیتی هستند. علیرغم روابط بسیار خوب و همکاریهای سازنده و حمایتهای متقابل در مجامع بین المللی، باید اذعان نمایم که حجم روابط تجاری موجود میان دو کشور با توجه به ظرفیتهای موجود دور از انتظار است. از اینرو سفر جناب آقای کتر رئیسی ریاست محترم جمهوری اسلامی ایران و هیأت همراه به جاکاتا فرصنت مغتنمی است تا بخشهای دولتی و خصوصی دو کشور بیش از گذشته با ظرفیتها و توانمندیهای اقتصادی و تجاری یکدیگر آشنا شوند.
پیوندهای ایران و اندونزی در چارچوب همکاری جنوب – جنوب، سابقه تاریخی داشته و نشان از رویکرد مشترک دو کشور به ایجاد یک جهان متوازن دارد. دو کشور در موضوعات منطقه ای و بین المللی و همچنین جهان اسلام، دارای مواضع مشترکی هستند و رایزنیهای مستمر طرفین در این موضوعات ادامه دارد.
با علم به ضرورت تقویت مناسبات منطقه ای، ضمن تحسین عملکرد سازمان آ. سه . آن و تأکید بر اراده جمهوری اسلامی ایران نسبت به توسعه روابط با اعضای آن نهاد در پرتو پیمان مودت و دوستی که در سال 2017 میان طرفین منعقد شده است، ریاست اندونزی بر این سازمان را فرصت مغتنمیبرای توسعه روابط با سایر اعضای این نهاد مترقی می دانیم و از امکان برقراری پیوندهای منطقه ای میان آ سه آن و سازمان همکاریهای اقتصادی اکو (در غرب آسیا) استقبال میکنیم.
موضوعاتی اعم از ضرورت وحدت کشورهای اسلامی، اهتمام به معرفی اسلامی حقیقی در جهان، مقابله با افراط گرایی و اسلام هراسی، حمایت از منافع مسلمانان در جهان از جمله ملت مظلوم فلسطین، از نقاط وصل و اشتراکاتی است که سیاست خارجی دو کشور را در یک مسیر قرار می دهد. در این چارچوب معتقدیم کشورهای منطقه خاورمیانه به عنوان محیطی که بیشترین تعداد کشورهای اسلامی را دارد، میتوانند بر سوء تفاهمات موجود فائق آیند و فارغ از دخالت قدرت های فرامنطقه ای، یک نظم منطقه ای درون زا بنا کنند. مذاکرات ج.ا.ایران و عربستان سعودی در همین راستا انجام شد. معتقدیم دو کشور در مسیر درستی قرار گرفته اند و این تفاهم، نتایج ملموسی برای ثبات و رفاه منطقه و جهان اسلام به ارمغان خواهد آورد.
جهان اسلام به عنوان یک بلوک تأثیرگذار در معادلات جهانی، نیازمند همگرایی بیشتر است تا از این رهگذر، فرصتی برای تضارب آراء، هم افزایی و خلق ایدههای نوین فراهم شود و امت بزرگ اسلامی از برکات آن منتفع گردد. بدون تردید، کشورهایی که دارای وزن قابل توجهی در جهان اسلام هستند، میتوانند نقش پیشتازی در تحقق منافع امت اسلامی ایفا کنند. بر همین اساس، جمهوری اسلامی ایران از تقویت همکاری با جمهوری اندونزی به عنوان یکی از کشورهای مهم و تأثیرگذار در جهان اسلام و پرجمعیت ترین کشور مسلمان جهان استقبال میکند.
از منظر جمهوری اسلامی ایران، یکجانبه گرایی حاکم بر جهان با حذف ساز و کارهای چندجانبه و تأثیرات مخربی که بر صلح و امنیت جهانی گذاشته، اکنون به حاشیه رانده شده است؛ به یک معنی، امنیت نظام بین الملل دیگر ماهیتی «دستوری» ندارد و به امری «هم افزا» و «مشارکتی» با حضور حداکثری کنشگران مبدل شده است. بانیان کنفرانس تاریخی باندونگ و مروجین پارادایم عدم تعهد، دههها پیش، به درستی در این مسیر گام برداشتند و مخالفت خویش با هرگونه قطب بندی که صلح و ثبات جهان را به مخاطره بیندازد، ابراز داشتند. در فضای بین المللی جدید، کشورهای در حال توسعه و نوظهور با هم افزایی و اشتراک مساعی میتوانند نقش سازنده ای در تضمین صلح و ثبات جهانی از جمله در حوزه امنیت غذا و انرژی ایفا کنند.
در پایان، مایلم یک بار دیگر بر اراده جدی مقامات کشورم جهت توسعه مناسبات با کشور دوست و برادر اندونزی تأکید کنم؛ از اینکه همراه عالیجناب رئیسی مهمان مردم شریف و مهمان نواز اندونزی هستیم، عمیقاً خوشحالم و برای دولت و ملت بزرگ اندونزی، آرزوی سعادت، سربلندی و پیشرفت میکنم.
دکتر حسین امیرعبداللهیان
وزیر امور خارجه جمهوری اسلامی ایران